رزین های تبادل یونی
رزین تبادلگر یونی یک محیط فیزیکی است که واکنش های تبادل یونی را تسهیل می کند. رزین خود از پلیمرهای آلی تشکیل شده است که در سراسر این ماتریس پلیمری، مکان های تبادل یون وجود دارد، جایی که به اصطلاح “گروه های عاملی” به شبکه پلیمری متصل می شوند. این گروه های عاملی می تواند شامل یون های دارای بار منفی (آنیون ها) یا یون های دارای بار مثبت (کاتیون ها) باشند که به راحتی یون های دارای بار مخالف را جذب می کنند.
رزین های تبادلگر یونی طیف گسترده ای از ترکیبات آلی پلیمری و حاوی گروه های عاملی دارای بار مثبت یا منفی هستند که می توانند یون های دارای بار مخالف را از محلول اطراف جذب کرده یا تعویض کنند. تبادل یون بین رزین که به فرم جامد است و مایع یا آبی که در تماس با رزین قرار دارد انجام می گیرد که این تبادل برگشت پذیر بوده و ضمن آن رزین دستخوش تغییر دائمی نمی شود. . به طور خلاصه می توان از لفظ “پلی الکترولیت های نامحلول” برای این ترکیبات استفاده کرد.
به طور کلی رزین های تبادل یونی به سه دسته رزین های تبادل کاتیونی و رزین های تبادل آنیونی و همچنین رزین های تبادل یونی با بستر مخلوط ( mixed bed ) طبقه بندی می شوند.
