رزین های تبادل یونی از یک شبکه پلیمری تشکیل شده اند که در سراسر آن گروه هایی به منظور انجام تبادل یون به اسکلت پلیمری متصل شده اند که به اصطلاح ” گروه عاملی“ نامیده می شوند. این گروه های عاملی دارای بار مثبت یا منفی هستند که می توانند یون های دارای بار مخالف را از محلول اطراف جذب کرده یا تعویض کنند. تبادل بین رزین که به فرم جامد است و مایع یا آبی که در تماس با رزین قرار دارد انجام می گیرد که این تبادل برگشت پذیر بوده و ضمن آن رزین دستخوش تغییر دائمی نمی شود. . به طور خلاصه می توان از لفظ “پلی الکترولیت های نامحلول” برای این ترکیبات استفاده کرد.
از نظر ظاهری رزین های تبادل یونی به صورت ذرات کروی با قطر 300 تا 1200 میکرون به فروش می رسند.
دیدگاهتان را بنویسید
می خواهید در گفت و گو شرکت کنید؟خیالتان راحت باشد :)